Μιχαλης Χατζηγιαννης/Συναυλιες 2012

Άννα, δεν είναι η βροχή που σου χαράκωσε το βλέμμα,
είναι που είσαι μοναχή κι αν τ’ αρνηθείς θα είναι ψέμα.
Ξέρω, ξέρω το δάκρυ το καυτό άμα το δω σε μάτια ξένα.
Άννα, γιατί να σου κρυφτώ, είμαι μονάχος σαν κι εσένα.

Έλα λοιπόν και μη ντραπείς
μα σε παρακαλώ μονάχα:
πες ό,τι θες, όμως μην πεις
πως μ’ έχεις αγαπήσει τάχα.

Άννα, οι άνθρωποι...

Ρώτησε με ό,τι θες για την αγάπη
Αν μετά από μας εκείνη θα υπάρχει
Ρώτησε με για τα σύνορα του κόσμου
Για τα δύσκολα που θες να μάθεις φως μου

Μοναχά μη με ρωτήσεις
Αν θα πέθαινα για σένα
Η απάντηση μωρό μου
Είναι εύκολη για μένα

Πιο πολύ απ’ όσο φαντάζεσαι
Πιο πολύ απ’ όσο φοβάσαι
Πιο πολύ απ’ ότι ονειρεύεσαι
Μεσ’ στα χέρια μου όταν...